اینطوری بهتر نبود؟
همه می دونیم که وقتی رئیس جمهور وزرای پیشنهادی خودشو معرفی می کنه، ممکنه از طرف مجلس بعضیا رای اعتماد نگیرن... خب تکلیف اون وزارتخانه چی میشه؟! قانون میگه رئیس جمهور میتونه سرپرست انتخاب کنه!
خب سرپرست که دست و بالش بسته است. نه می تونه تصمیمی بگیره و فقط بایستی حفظ شرایط بکنه. هر چند الآن در وزارت علوم چیز دیگه ای داره اتفاق می افته!
خب. بیایید فرض کنیم که وزرای پیشنهادی جدید هم رای اعتماد نیاوردن. اون وقت چی؟!
میگم چی میشد همون وزرای علوم و آموزش و پرورش و ورزش و جوانان دولت قبل روی کار میموندن تا وزیر دولت جدید بیاد سر کار. اینطوری بهتر نبود؟!
جالبه وزرای قدیم با وزرایی که رای اعتماد گرفتن؛ تودیع و معارفه میشن. اونوقت سرپرست وزارتخونه هایی که هنوز بی وزیرن بایستی با وزرای سابق وداع کنن!
شاید اگه وزرای سابق وزارتخونه های مربوطه رو اداره می کردن، آقای رئیس جمهور هم زودتر از زمان قانونی وزرای پیشنهادی جدیدو معرفی می کرد، همونطوری که در ابتدا این کارو کرد.